Hoewel van zeer veel dichtbundels de opbouw al dan niet grondig bestudeerd is, zijn er tot nu toe nauwelijks studies te vinden die het probleem van omvang en ordeningsprincipes van dichtbundels in zijn algemeenheid benaderen. Blijkbaar heeft elke bundel zozeer zijn eigen idioom dat slechts weinigen zich geroepen voelen om een inventarisatie te maken van de constanten die terugkeren in alle variaties op het thema dichtbundel. Wie daartoe echter toch een poging wil wagen, doet er goed aan om uit te gaan van de aanverwante problematiek van de gedichtencyclus, waar iets meer publicaties over bestaan. In wat volgt zal ik, aan de hand van een van die publicaties, in het kort proberen aan te geven waar de theorie van de gedichtencyclus te kort schiet en de noodzaak oproept van een algemene theorie van de dichtbundel.… > Lees verder
PC, A1-locatie
Vroeger had de PC Hooftstraat een slager, een banketbakker en een visboer, nu rijgen de mode- en luxezaken zich aaneen. Toverwoorden zijn er upgrading en internationale allure. Banvloeken zijn de astronomische koopsommen en vertienvoudigde huren. De PC als Hollandse Kurfürstendamm? Avenue Louise? Via Condotti? ‘Echt, uit heel Europa komt men om hier te winkelen.’
HET GERUCHT GAAT DAT VROUWTJE VLIJT over haar graf heen wraak heeft genomen. Wraak op de aasgieren die popelden om haar knopenwinkeltje te gelde te maken. Vlak na de oorlog had firma Schade & Zn. Manufacturen het pand voor circa vijftigduizend gulden gekocht – in die dagen geen gek bedrag.… > Lees verder
Old boys
Het voelt als een kleine wraakoefening van de geschiedenis. Bij alle onderzoeksplaatsen waar ik tot nog toe op solliciteerde, gaf positieve discriminatie van vrouwen de doorslag. Wie zich in Nederland als man probeert in te vechten in de sociale wetenschappen is licht geneigd om te denken dat de concurrentieverhoudingen daar nu inmiddels wel recht zijn getrokken. Maar wie gelooft dat de emancipatie van vrouwen dus haar beslag heeft gekregen, zou eerst een boek als Men Only moeten lezen.
Barbara Rogers, die eerder strijdbare boeken schreef over discriminatie van vrouwen in de Derde Wereld en over de positie van vrouwen in de politiek, trekt in dit boek ten strijde tegen de segregatie van vrouwen in het hedendaagse Verenigd Koninkrijk.… > Lees verder
Technici van de lustbevrediging
Wat maakt een stad sensueel? Reclames, roltrappen, pisbakken, paskamers, kades, cafetaria’s, trams, taxi’s, discotheken, draaideuren, geuren, geluiden, gezichten. De stad is een animeercentrum, een podium voor de prikkeling der zinnen, maar wie in Amsterdam naar erotiek op zoek is hoeft niet te wachten op de verstolen blik of de fatale verleiding. Erotiek is een steeds alledaagsere handelswaar. Een ontnuchterende rondgang langs enkele technici van de lustbevrediging.
De galeriehouder
‘In het begin vertoonden we vooral plastiek. Vrij expliciet werk. Voeldozen, objecten, tastbare beelden. Daar reageerde het publiek toch een beetje onhandig op. Het verkocht niet echt geweldig. Nu zoek ik het meer in de sfeer van het subtiele, het lichtzinnige.… > Lees verder
De Nederlandse afwijking. Het ‘wilde type’ van het grachtenhuis
‘Wat mij opvalt als Duitser is dat men de bijzonderheid van de Nederlandse bouwgeschiedenis hier nauwelijks waardeert. Of zelfs ronduit miskent. Kijk naar het Amsterdamse grachtenhuis: dat bouwtype is uniek, vergeleken met wat er in de 16e en 17e eeuw in de rest van Europa werd gebouwd.’
Aan het woord is Michael Hellgardt, Berlijner in Amsterdam. Anderhalf jaar geleden promoveerde Hellgardt aan de Technische Universiteit in Eindhoven op een proefschrift over de geschiedenis en theorie van het type-begrip in de architectuur. In dat aan de Nederlandse aandacht ontsnapte boek staat hij uitvoerig stil bij de ‘niederländische Abweichung‘, de bijzondere historie van het grachtenhuis.… > Lees verder
Een hoerige sodomiet
‘Senhor Manoel Viegas, als mannen met mij slapen doen ze dat niet om een kut te vinden. Ze plaatsen hun lul tussen mijn benen en daar komen ze aan hun gerief. Zelf kom ik niet klaar. Als Uwe Hoogheid hetzelfde zou wensen, gebruik me, ik sta tot uw beschikking en zweer U dat ik tot de dood zal geven wat nodig is, en de verliezen zullen voor mij zijn. Francisco Correa Netto.’
Deze brief werd in 1664 geschreven in Silves, een klein Zuid-Portugees stadje, door de koster van de plaatselijke kathedraal aan een gitaarbouwer. Hij is de eerste van vijf brieven die door Luiz Mott en Aroldo Assuncao uit de archieven van de Portugese inquisitie zijn opgediept.… > Lees verder