Ik lees het onthutsende stuk over DWDD in de Volkskrant en denk met weemoed terug aan die dag in januari 2018 toen ik ’s ochtends om kwart over vijf in mijn woonplaats Autun (Bourgogne, France) de deur achter me dichtsloeg om in Amsterdam bij DWDD te gaan vertellen over mijn – later dubbel bekroonde – vertaling van Les Liaisons dangereuses (Riskante relaties), het mooiste boek van de 18de eeuw.
Ook de liaison tussen Autun en Amsterdam was dangereuse, want er heerste die dag een ‘uitzonderlijk zware storm’ (dixit KNMI). Vanaf Antwerpen, dat ik met moeite had bereikt, bleken er geen treinen meer naar het noorden te gaan, maar gelukkig wist ik nog net een kaartje voor de overvolle Flixbus te bemachtigen. Of ik het zou hebben gehaald zal ik nooit weten, want vlak voordat ik instapte belde de redactie: mijn onderwerp had moeten plaatsmaken voor Fire and Fury (nee, het ging niet over Matthijs) van Michael Wolff, waarvan de Nederlandse vertaalrechten kennelijk op spectaculaire wijze waren aangekocht door mijn vervanger in de studio, uitgever Mai Spijkers (bekend van een eerder onthutsend stuk in dezelfde krant). ‘Bovendien wist hij het met zes man binnen 10 dagen in het Nederlands te vertalen,’ meldt de website van DWDD.
Daar kon ik in mijn eentje met twee jaar werken aan één boek natuurlijk niet tegenop. Maar het is goed te weten dat een uitgever zelf ook aan het vertalen slaat als de nood hoog is. Over Vuur en woede zal nog vele eeuwen worden nagepraat, vermoed ik.
Diezelfde avond om kwart over tien, na zeventien uur reizen en een onwaarschijnlijke terugreis via Harbin en Ticonderoga, stak ik de sleutel weer in mijn Bourgondische slot. Het was een bijzondere dag geweest. Echte topsport.
